Bogini z Wachau

Wenus z Willendorfu to najsłynniejsze znalezisko archeologiczne Austrii

Około 27.500 lat p. n. e. w dzisiejszym Willendorf nad Dunajem nieznany artysta wyrzeźbił z kamienia kredowego małą statuetkę kobiety o niezwykle obfitych kształtach. Statuetka ta jest jednym z powodów, z których dolinę Wachau zalicza się dzisiaj do najstarszych krajobrazów kulturowych Austrii.

Ta dama na pewno nie należy do młodych, szczupłych, długonogich zjawisk, które współcześnie zaludniają wybiegi dla modelek. Wenus z Willendorfu,11-centymetrowa statuetka kobiety wyrzeźbiona przed około 29.500 laty z kamienia kredowego, zwraca uwagę obfitością kształtów i charakterystycznymi proporcjami. Znaleziono ją w 1908 roku we wsi Willendorf, leżącej w dolinie Wachau, podczas prac nad budową naddunajskiej linii kolejowej. Obecnie statuetkę można podziwiać w  Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu. W samym Willendorf w niewielkim muzeum Venusium wystawiono inne prehistoryczne znaleziska oraz dokumentację okoliczności znalezienia tej paleolitycznej figurki.

Dolina Wachau – światowe dziedzictwo kultury UNESCO

Tylko… jaka była funkcja tej figurki? Czy była symbolem płodności, podobizną bogini, a może prehistorycznym gadżetem erotycznym? Archeolodzy nie są tego pewni. Pewne jest natomiast, że w 2000 roku dolina Wachau została przez UNESCO uznana za światowe dziedzictwo kultury, co jest uczczeniem nie tylko nieznanego rzeźbiarza z epoki górnego paleolitu, lecz całego krajobrazu kulturowego, kształtowanego przez ludzi od tysięcy lat.