Cesarzowa Maria Teresa – mistrzyni strategii
Śladami cesarzowej Marii Teresy po Dolnej Austrii
Moszcz w regionie Mostviertel, ziemniaki w regionie Waldviertel i czarna sosna w regionie termalnym – to tylko kilka niegdysiejszych nowości, które Dolna Austria zawdzięcza cesarzowej Marii Teresie. Cesarzowa pozostawiła w Dolnej Austrii nie tylko okazałe budowle, lecz również wiele śladów w kulinariach i w krajobrazie.
Wszystkiego najlepszego w trzystulecie urodzin!
Maria Teresa – córka cesarza Karola VI Habsburga i Elżbiety Krystyny z Brunszwiku- -Wolfenbüttel – w wieku 23 lat wstąpiła jako pierwsza kobieta na tron Habsburgów. Prowadząc wojny na wielu frontach jednocześnie udało jej się ochronić monarchię przed zakusami innych europejskich władców. Cesarzowa przeprowadziła w Austrii liczne reformy konstytucyjne, oświatowe i gospodarcze. W tych dziedzinach jej wpływ daje się odczytać po dzień dzisiejszy. Maria Teresa była troskliwą matką nie tylko dla szesnaściorga swoich dzieci, lecz i dla swoich poddanych.
Podejmowała decyzje również w sprawach pozornie błahych. Zarządziła, aby wzdłuż wszystkich dróg krajowych i okręgowych w regionie Mostviertel zasadzono drzewa owocowe. Owoce te wykorzystuje się po dziś dzień do produkcji moszczu. W regionie Waldviertel kazała założyć próbne plantacje ziemniaków, co zapoczątkowało tradycję uprawy tych sycących bulw w tym regionie. W regionie termalnym oraz w południowej części Kotliny Wiedeńskiej zwanej Steinfeld, które w owych czasach wskutek suszy zaczęły przeobrażać się w step, zarządziła obsadzenie rozległych obszarów czarną sosną, co zapobiegło temu niekorzystnemu procesowi.
Śladami przeszłości
W roku 1755 cesarzowa nabyła Schloss Hof, największe założenie pałacowe na austriackiej prowincji i podarowała ten wspaniały zespół swojemu ukochanemu małżonkowi, Franciszkowi I Lotaryńskiemu, aby „mógł tu zrzucić z siebie ciężar rządzenia”. Częścią transakcji był też pobliski pałacyk myśliwski – Schloss Niederweiden. W Dolnej Austrii również pałac w Laxenburg, który za panowania Marii Teresy rozbudowano, nadając mu obecną postać i który stał się ulubionym pałacem jej małżonka oraz zamek w Wiener Neustadt, który cesarzowa przeznaczyła na akademię wojskową, będącą istotnym elementem reformy armii, stanowią obiekty silnie związane z monarchinią. Na ślady działania dostojnej jubilatki można też natrafić tam, gdzie nikt by się ich nie spodziewał. Na przykład w fabryce igieł Nadelburg pod Lichtenwörth, którą wspierała lub w kawiarni Maria Theresia w Kaumberg, nazwanej tak, gdyż cesarzowa zwykła tu nocować pielgrzymując do Mariazell, o czym świadczy tzw. pokój cesarski z sufitem ozdobionym oryginalnymi stiukami.